Thursday, March 25, 2010

"කඳුල"

සිනහව අතර තුර හැමදාම
මට උරුම වූ
ඔබට කිසිදින මා නොදුන්
නමුත් ඔබ මට නොඅඩුව
ලබා දුන්
"කඳුල"
ඔබේ නෙතටත් ගලා ඒවි
කවදා හෝ දිනයක,,
එදාට ඔබටත් දැනේවි
ඔබ බිඳක් වත් නොසිතන
කඳුලක වටිනාකම,
ඔබ සිහිනයෙන් වත් නොපතන
ඒ කඳුලේ වේදනාව,
කොතරම් දැයි කියා...

Monday, March 22, 2010

මගේ පුංචි සමනලී
මා තනිකර යන්න ගිහින්
මගේ සමනලී..

ඔබගේ තනියට නිරතුරු
ඔබ ළග ඉන්නම් යැයි
පැවසූ නුඹ අද මා
හැරදමා ගිහින්..

මට නුඹ පෙම් කරපු තරම
හදුනා සිටියෙමි මං
සමාවෙන්න සමනලියේ
පමා වුනා මං
නුඹට ආදරේ කියන්න
පමා වුනා මං...

නැත කිසිදින අප කවුරුත්
මෙලෙසින් පැතුවේ
කිමද සමනලියෙ නුඹ
දෙව් ලොවට පියැඹුවේ..
කිමද සමනලියේ නුඹ
මා මෙලෙස හැඞෙව්වේ..

Thursday, March 18, 2010

අහසේ පායන්නේ එක සඳයි
තරු කොච්චර තිබුනත්
අහස ආදරේ කරන්නේ ඒ සඳට
අහස ලස්සන වුනෙත් සඳ නිසයි..
ඒත් අහසෙ හිරුත් ඉන්නවා,
සඳ හිරුට වඞා හුගක් අහිංසකයි..
අනේ.අහස හුගක් අසරණයි
සඳට තියෙන ආදරේ නිසාම
අහස හිරුටත් පායන්න ඉඞදෙනවා
ඒ අහස එහෙම නොකලොත්
අහසට සඳ හැමදාටම

අහිමි වෙන නිසා,,,

Friday, March 12, 2010

අදත් අපි කතා කළා
එදා වගේම මං ගිරවියෙක්
වගේ කියෙව්වා
ඔයා කලේ මගෙ ඇස් දිහා
බලාගෙන ඉඳපු එක විතරයි,
අපි සමුගනිද්දි අදත්
ඔයා මගේ හිස අත ගාලා කිව්වා
පරිස්මින් ඉන්න කියලා
මගෙ ඇස් ඉබේම පියැවුනේ
මට එදා වගේම ඔයාගෙ
ආදරේ දැනුන නිසා,,
මම ඇස් ඇරලා බලද්දී
ඔයා යන්නත් ගිහින්,,
කාලය හැමදේම වෙනස් කරලා
අපි දෙන්නට අන්තිමට
ඉතුරු වුනේ අපේ යාලුකම
විතරයි.....

Thursday, March 11, 2010

ඔය හසරැල්ල සගවන්නෙපා කිසිදිනයක
දනිමි නමුත් එය මට හිමි නැති බව
අහිමි වුනත් ඔබ මා හට හැමදින
අයිතිය දෙනු මැන එක හසැල්ලක..

හඬනු එපා ඔබ නම් කිසිදිනයක
විඳිනු එපා විරහව කිසිදිනයක
දිවිහිමියෙන් පෙම් කර ඔබ ඇය හට
වටහා ගනු මැන පෙමක සොදුරු බව..

මම නික්මී යමි ඔබගෙන් ඈතට
පැතුමන් පමණක් හදෙහි තබාගෙන
අවැසි වුනොත් යලි මගෙ මේ සෙනෙහස
පැමිණ බලනු මම බලා හිදිමි මග..

Wednesday, March 10, 2010

මම බලාභිඳිමි....

පැතුම් පොකුරක් පොදි බැඳන්

සිටි මොහොතක එකවරම

මගෙන් දුරස් වුන ඔබ

ජීවිතයේ කවදා කෙලෙස

යලි ළං වේවි දැයි මම

නොදනිමි...

එහෙත් මම කදුලැලි ඉවසමින්

බලාහිදිනෙමි

ඔබ මට අහිමි කළ සිනහව රැගෙන

යලිත් මා ළගට එනතෙක්..

Tuesday, March 9, 2010



  ඔබ ආදරේ කරන
මේ පුංචි රෝස මල
ජීවිතෙන් සමුගන්න
ළං වෙනවා ටිකෙන් ටික..
සමුගන්න මත්තෙන්
එක වරක් පවසන්න
මා ඔබේ රෝස මල
කියාලා සදහටම....

කදුලක වේදනාව
දැනෙනවා නම් ඔබට
කිසිදිනක කදුලැලි
නොදෙනු ඇත ඔබ මට
එදා ඔබ ආස කළ
මගේ ඒ සිනහව
ආයෙමත් ගෙන එන්න
දුක දරාගෙන මෙමන්
බලා ඉන්නම් ඉතින්
යලිත් එනතුරා ඔබ
ආදරෙයි කියා මට...

විටෙක මා ළග සිටින
තව විටෙක දුරක යන
නිරතුරුව කඳුලු දෙන
සිනහවද ගෙනත් දෙන
සිතින් මා ළග සිටින
නමුදු ඈතක සිටින
යටි හිතේ සැරිසරන
ලොවෙන් සැගවී සිටින
සිහිනයයි ඔබ මගේ..

Monday, March 8, 2010

ඉපදුන දවසෙ ඉදන් අද වෙනකල් මාව බලගන්නේ
මගෙ ආච්චි අම්මා..
ආච්චි අම්මේ මම ඔබට ණයගැතියි,,
ජීවිතේ ගැන මුකුත්ම නොදෙන හිටිය මට,
හැමදේම කියලා දීලා මගේ ළගින්ම ඉන්නේ
මගේ අම්මා..
මගෙ රත්තරන් අම්මේ ඔබ නොසිටියා නම්
මෙලහටත් මා ජීවිතය වරද්ද ගෙනය,,
මගේ ජිවිතයට ශක්තියක් වී නිරතුරුවම
මගේ ළගින් සිටින මගේ තාත්තේ
ඔබ මගේ ජීවිතයේ හිරු කිරනයි,,
දුර රටක හිටියත් නිරතුරුවම
මගෙ දුක සැප බෙද ගන්න,
මිතුරන් දෙදෙනෙකු මෙන්
ජීවිතයේ හරි වැරදි කියා දෙන
මගේ දයාබර සොහොයුරනි
ඔබ දෙදෙන මගෙ දෙනෙත් යුග හා සමයි,,,

මට මෙහෙම ලියන්න උදව් කරන්නේ ගෙහන් අය්යා.. මම ලියපුවා දැකලා මට මෙහෙම දෙයක් පටන් ගන්න කියලා දුන්නෙ එයා තමය්.. අය්යා මට මේක පටන් ගන්න උදව් කලාට ගොඩාක් පින්...

;;
Powered by Blogger.